„Не обидувај се велејќи дека светот ти го должи животот. Светот не ти должи ништо. Тој дојде прв!“

„Подобро е да молчите и да дозволите луѓето да мислат дека сте будала отколку да разговарате и да отстраните какво било сомневање“.

Сите некаде досега ги сретнавме овие мали мудрости на голем писател. Претпоставувате, станува збор за Марк Твен (вистинско име Семјуел Клеменс). Без разлика дали се верни обожаватели и читатели или не, повеќето од нас веројатно би ја посетиле неговата куќа за време на посетата на американската држава Конектикат. Го препорачуваат скоро сите водичи и брошури со идеи за патување и не е изненадувачки зошто.

Познатиот писател и автор на познатите романи Авантурите на Том Соер и Хаклбери Фин го овековечи американскиот југ пред Граѓанската војна, се здоби со светска слава и влезе во историјата на литературата. Инспирација во него најдоа и Вилијам Фокнер и Ернест Хемингвеј, кој му го даде ласкавиот прекар на таткото на американската литература.

Имал и интересен приватен живот. Работел во печатница, потоа како рудар. Едно време тој се дружел и со Никола Тесла. Откако стана познат по своите литературни дела, тој вложи многу пари во компанија која банкротираше. Го обзеде горчина и песимизам, а тажната приказна кулминираше со смртта на неговата сопруга и двете ќерки.

Логично е дека градот во кој живеел со своето семејство сака да се пофали со тоа. Но, неговата куќа ќе ја најдете и во емисијата Ghostbusters и водичи за љубителите на мрачниот и паранормален туризам. Каде тргна наопаку?

Сместена во градот Хартфорд во американската држава Конектикат, оваа готска дрвена куќа привлекува погледи дури и без да знаете на кого припаѓа. Има дури 25 соби!

Денешните домаќинки сакаат да кажат за неа дека токму од неа Марк Твен го смени начинот на кој светот ја гледа Америка. Кон крајот на 19 век, Марк Твен живееше тука со сопругата и трите ќерки, а во тој период ги напиша и своите најпознати авантури.

Во последната година од живеењето во куќата, 24-годишната ќерка на Марк почина од сериозно заболување. Семејството, уништено, повеќе не сакаше да се враќа во оваа куќа. Тие ја продадоа, а куќата беше претворена во библиотека, а потоа во училиште и конечно денес во музеј посветен на писателот.

Со текот на времето, започнаа да кружат приказни за духот на една млада жена во долг бел фустан што шета по просториите на куќата. Особено во 1960-тите, вработените се жалеле на звуци на тресење и мирис на пури кои не можеле да ги лоцираат. Колку има вистина и колкаво е влијанието на психоделичните шеесетти години врз сетилата на луѓето, не знаеме.

Само ќе се согласиме со писател кој веројатно би го објаснил ова на неговиот донекаде циничен начин: „Секоја мала работа може да стане огромна со добар маркетинг“.

Денес посета е можна и на виртуелен начин. Фрливме око на нејзините комори, но наместо да ја задоволи нашата љбопитност, таа само ја засили нашата желба да го чуеме крцкањето на паркетот во живо под нашите нозе.