Невнимателните зборови можат негативно да влијаат дури и на возрасните, а камоли на децата. На крајот на краиштата, тие штотуку почнуваат да го разбираат овој свет, не знаат како да ги филтрираат информациите што ги добиваат и практично земаат сè при срце. Сепак, ниту еден родител не е имун на грешки. Како резултат на тоа, од колено на колено се пренесуваат сомнителни едукативни фрази, кои незабележливо, но постојано на омаловажувачки начин влијаат на психата на децата.

Решивме да ги анализираме најчестите фрази што треба да се избегнуваат за да им овозможиме на вашите деца да прераснат во среќни, здрави и самоуверени возрасни.

„Не ти верувам“.

Родителите генерално се заинтересирани да воспостават отворена линија на комуникација со своите деца. На крајот на краиштата, ова е најлесниот начин да се запознаете со сите настани од животот на детето и да го заштитите од проблеми кога тие ќе се појават. Ако тоа е она што ве интересира, пред сè, многу е важно да обрнете внимание на зборовите на вашето дете и да ја третирате неговата желба да се отвори со почит.

Со кажување нешто како „Лажеш“ или „Не ти верувам“, родителите можат сериозно да го нарушат односот со своите деца. Како резултат на тоа, детето би можело да престане да ви верува и брзо да научи да биде таинствено, а кога ќе му треба помош, повеќе нема да ви се обраќа за совет.

„Никогаш нема да се промениш“.

Во принцип, експертите препорачуваат да се избегнуваат зборови како „секогаш“ или „никогаш“. Користењето на вакви зборови ги прави децата интуитивно да се чувствуваат безнадежно. Обвинувањата како „Секогаш правиш сè погрешно“ или „Никогаш нема да се промениш“ автоматски го ставаат детето во ригидна и што е најважно, негативна психолошка рамка, од која можеби нема да може да најде сила да излезе.

Овие фрази често се кажуваат несвесно со цел да се поттикне вашето дете да направи позитивни промени. Меѓутоа, може да се случи спротивното и да доведе до опстојување на непожелно однесување, кое ниту еден родител не би го посакал.

„Затоа што така реков“.

Ова е веројатно една од најклише фразите во родителство. Сепак, ова тешко може да се нарече конструктивно. Факт е дека прво, оваа фраза ги тера децата да сфатат дека нивните чувства не се важни, и второ, не им дозволува да го научат контекстот и да ја разберат ситуацијата, што е многу важно да се знае за подоцнежниот живот.

На пример, вашите деца ве молат да одите на игралиште, но вие треба да ги перете алиштата и да ги миете садовите. Ако не ја објасните ситуацијата и само кажете „не“, ќе изгледате како злобна личност која не сака да се забавува. Ако ја објасните ситуацијата, децата барем ќе разберат дека тоа не е само ваша вина, дури и ако се вознемират.

„Што не е во ред со тебе?!“

Ако некој возрасен на кого детето му верува каже дека нешто не е во ред со него, можете да бидете сигурни дека детето ќе верува во тоа. Но, главната опасност од оваа фраза е тоа што е прилично „широка“. Што значи дека детето последователно ќе си го постави ова прашање, но нема да може да го најде одговорот. Или можат да го протолкуваат тоа на свој начин, доаѓајќи до заклучок дека „јас сум лоша личност“. Како резултат на тоа, можеби ќе им треба терапија за конечно да ја надминат оваа несигурност.