Нова студија насочена кон изнаоѓање на најефикасен начин за справување со емисиите на јаглерод откри дека најбогатиот 1% од луѓе во светот произведува двојно повеќе емисии на јаглерод од најсиромашните 50%.

Извештајот, од Комисијата за одржливост на Кембриџ со седиште во Велика Британија, откри дека оние кои летаат почесто, возат поголеми автомобили и живеат во големи домови придонесуваат „повеќе од нивниот удел“ во емисиите на јаглерод.

Предводени од професорот Питер Њуел, од универзитетот Сасекс, наодите доаѓаат од панел составен од 31 индивидуа која го проучува однесувањето на луѓето во врска со животната средина.

Тој коментираше: „Треба да ја намалиме прекумерната потрошувачка и најдобро место за почеток е прекумерната потрошувачка кај загадувачките елити кои придонесуваат далеку повеќе од својот удел во емисиите на јаглерод“.

Помеѓу годините 1990 и 2015 година, најбогатите 5% придонеле за неверојатни 37% од растот на емисиите, според доказите прегледани од Комисијата на Кембриџ. Скоро половина од растот на апсолутните глобални емисии се должи на најбогатите 10%.

Њуел ги опиша „загадувачките елити“ како оние кои „најмногу летаат, возат најголеми автомобили и живеат во најголемите домови кои лесно можат да си дозволат да ги загреваат, па затоа имаат тенденција да не се грижат дали се добро изолирани или не“, додавајќи , „Тие се исто така вид на луѓе кои навистина можат да си дозволат добра изолација и соларни панели“.

Во обид да се справиме со климатските промени, Њуел ја истакна потребата сите „да се чувствуваат како дел од колективен напор“, што значи дека богатите луѓе треба да дадат пример бидејќи „едноставно мора да летаат помалку и да возат помалку. Дури и ако тие поседуваат електричен џип што сепак е одвод на енергетскиот систем и на сите емисии со чија помош е создадено тоа возило“.

Со цел да се исполнат целите на Парискиот договор за климатски промени, чија цел е да се ограничи глобалното затоплување на 1,5 ° C над прединдустриските нивоа, во извештајот се наведува дека најбогатиот 1% од глобалното население треба да ги намали своите емисии за еден фактор  до 2030 година – иако најсиромашниот 50% од човештвото всушност може да ги зголеми своите емисии за трипати повеќе од сегашното ниво.