Гигантска комета што се „одбила“ Јупитер потоа се забила во Земјата пред 66 милиони години ги убила диносаурусите, а не астероид, тврдат тим астрономи.

Истражувачите од Универзитетот Харвард ја разгледаа механика на Сончевиот систем, вклучително и кометите во облакот Оорт и нивните движења во текот на милиони години.

Откриле дека значителен дел од предметите од овој леден регион на Сончевиот систем можат да бидат „исфрлени од тек“ поради гравитационото поле на Јупитер и да ја погодат Земјата.

Веруваат дека ова е тоа што се случило пред 66 милиони години кога „ударот на Чиксулуб“ создадал кратер широк 60 км  и длабок 7,5, крај брегот на Мексико, убивајќи ги диносаурусите и околу три четвртини од целиот живот на Земјата во тоа време.

Претходно научниците претпоставуваа дека станува збор за астероид, но тимот на Харвард откри дека орбита на комета во облак Оорт се совпаѓа со ударот на Чиксулуб.

Астрономот Ави Лоеб, водечки автор на студијата, рече: „Нашиот труд дава основа за објаснување на појавата на овој настан“.

„Сугерираме дека, ако раскинете некој предмет додека се приближува до Сонцето, тоа може да доведе до соодветните настан кои се случувале тука во времето кога изумреле диносаурусите“, објасни тој.

Доказите пронајдени кај Чиксулуб сугерираат дека карпата која ја предизвикала катастрофата била составена од јаглероден хондрит, а новата теорија може да го објасни овој необичен состав.

Ова е важно затоа што популарна теорија за потеклото на Чиксулуб тврди дека ударот е фрагмент од многу поголем астероид кој потекнувал од главниот појас, тоа е популација на астероиди помеѓу орбитата на Јупитер и Марс.

Само околу една десетина од астероидите со главниот појас имаат состав на јаглероден хондрит, додека се претпоставува дека овој состав е застапен кај повеќето комети со долг период.

Истражувачите велат дека доказите за составот го поддржуваат нивниот модел и дека годината на импакт исто така ги поддржува нивните пресметки за стапките на удари на комети со големина на Чиксулуб.

Се претпоставува дека овие уништувачи би ја погодиле Земјата еднаш на секои 250 000 до 730 000 години.